ATEA

Txomin Castera

Bazen behin ikastola bat, bertan bazeuden ume asko. Ume horiek oso lasaiak ziren. Beno, guztiak ez, batzuk oso bihurriak ziren, baina ez zekiten irakasleen sekretua...

Egun batean, Natur Zientzia arloa zeukaten azkeneko orduan. Batzuk gomekin jolasten eta batek irakasleari jo zion, honek irakasle gelara bidali zuen. Eta bere atzean, beste bi gehiago. Klasea bukatu zenean, patio ordua iritsi zenean, ikasleak zaintzara joandako beste kideen bila hasi ziren, baina ez ziren inon ere agertu. Gela guztietan bila eta bila, baina ez zeuden inon.

Hurrengo astean beste batzuk desagertu ziren.
Geratzen zirenen artean batek pentsatu zuen nekromantzia egitea, izpiritu bat deitzeko. Saioa patio orduan egin zuten, musika gelan, eta Johanes Bargotakoa inbokatu zuten. Baina ez zen bera bakarrik etorri...
Umeek Johanesi galdetu zioten zergatik zaintzara joandakoak ez ziren berriz itzultzen eta gainera, zergatik ez ziren irakasleak kezkatzen.

Johanesek esan zien ikasleak ikastolan zeudela oraindik, baina leku horretara ezin zirela iritsi. Orduan guztiak pentsatzen hasi eta batek lurrean zulo bat egitea proposatu zuen, ikusteko ea hor norbait edo zerbait zegoen, baina besteek ez zuten onartu.
Hurrengo egunean, ordu biak eta laurdenetan, patioan zarata entzuten zenez leihotik begiratzera joan ziren denak. Han Johanes eta beste arima bat borrokan ari ziren eta ondorioz patio osoa suntsitu zuten.
Halako batean, sortutako hautsa eta kea desagertu zirenean, lur-zoruan zulo ikaragarri bat antzeman zuten, bertan ikasle asko lanean.
Infernuaren sarrera irekita zegoen.... Zaintza gela?