Ikasleen atxikimendua eta motibazioa lantzeko modua ibilbide gisa irudikatu dugu, alegia, ikasleek irakasleen laguntzarekin egin dezaketen bidea. Asmoa da ibilbideak bukatu ondoren, hizkuntzarekin dituzten bizipen, sentimendu eta loturak hobeki ulertzea. Horretarako izan ditzaketen barne gatazkei buruzko informazio zehatzagoa jasoko dute eta horiei aurre egiteko baliabideak eskuratuko dituzte. Ibilbideak metagarriak dira, ikasleek DBH edota Batxilergoa bukatu ondoren esperientzia zabala izan dezaten.

DBHko eta Batxilergoko maila bakoitzerako jarduera-sortak bildu dira eta sorta bakoitzean lau ardatzetan kokatutako jarduerak jaso dira: hiztuna, ingurune hurbila (hiztun taldea), kulturaren transmisioa eta hizkuntzen ekologia.

Jarduera guztiek honako egitura hau daukate: lehenik, azalpena (irakasleari zuzendutako oharra); bigarrenik, jarraibideak (ikasleei gelan eginen zaien proposamena, irakasleak taldearen beharren arabera moldatuko duena) eta, azkenik, hiru multzotan bildutako oharrak (prestaketari buruzkoak, jarduera moldatzeko aukerak eta material osagarriak).

Jarduera gehienak saio bakar batean burutu ahal izateko diseinatu diren arren, irakasleek aipatutako oharretan aurkituko dituzte jarduerak luzatzeko ideiak, baita ikasleen gustuen arabera moldatzeko ere.

Jarduera hauek pentsatuak daude ikasleen hiztun tipologia orokor baterako, baina gerta daiteke egokitu behar izatea testuinguru soziolinguistikoaren arabera, edo ikasleen hizkuntz mailaren arabera edo jatorriaren arabera, alegia, irakasleak jarduera gelaratu aurretik pentsatu beharko luke horretan eta saiatu egokitzen beharrezkoa bada.

Ikasleekin 4 zutabeetako jarduerak burutzea da proposamena, izan ere, norbanakoaren eta hizkuntzaren arteko harreman horretan lau ardatzak kontuan izateak ikasleek eginen dituzten ibilbidei ikuspegi osoagoa ematen dio eta ikusmira desberdinetatik begiratuta. Modu honetan, norbanakoa, taldea, kultura eta hizkuntzen arteko harremana nola katramilatzen diren ikustera hel daitezke. Norbanakoak jasotzen du hizkuntza, baina jasotze prozesu horretan ingurune hurbileko hiztunek eta kulturaren transmisioak (edo transmisio ezak) eragiten dute, baita bizi den gizartean antzematen duen hizkuntzen arteko orekak edo desorekak ere.