Azalpena
Gauza guztientzako erantzun edo irtenbidea izatean esaten da.
Pixabay.com
Testuinguruan
=> Goenkale, Oilategiko kontuak, 205 atala, Sek.:4 Goenkale Corpusa
MARLON.- Tenple onekoa nauzu, umila, apala ez da ahula, kementsua baizik.
JULIAN.- Diru askorik ezin atera lanbide horrekin.
MARLON.- Gutxirekin nahikoa.
JULIAN.- Hirekin ez zagok problemarik, ate adina maratila daukak.
MARLON.- Baina argi jokatu nahi dut zurekin: ez daukat arrantzale izateko asmorik, lan honen premia daukat liburu bat idazteko, denboraldi baterako kontua, beraz.
JULAIN.- Eskertzen diat hire zintzotasuna. Hartzen bahaut aurki izango nauk txo baten bila berriz ere. (Hasperen) Tira, mutil jatorra ematen duk, astiro pentsatuko diat. (Jaikitzen)
=> Elustondo, Miel Anjel, “Troba zahar tradizionalaren oinordetzat daukat neure burua”, Argia (2015-03-29)
El conflicto de la lengua da interneteko bertsioan, baina El son de Abadiño izena eman diozu arestian. Kantu horretan ari zarela, zalantza egiten ote duzun irudi du pasarteren batean, baina ez da zalantza, inprobisazioa baino, ala?
Bai, bai, inprobisazio hutsa! Habanan grabatu nuen, hona etorri aurretik. Ez nuen larregiko astirik ere, eta horrelaxe atera zen. El son de Abadiño asko gustatu zaie abadiñoarrei. Kantuan ari nintzen eran, inprobisatzen ari nintzen. Ate adina maratila hor ere, ordea! Ni eginahalean inprobisatzen, eta musikariak berriz, nire kontra, entseatzen dugunak askotan ez duelako balio, eszenatokira irten eta aldatu egiten dudalako kantua, inprobisatu. “Izorra hadi!”, ezta? Askok inprobisatzen dute, entseatu ere egiten dugu, baina tragoa egin orduko, musa esnatzen zait eta orduantxe akabo!
Iturriak
