Ekitaldi hunkigarria izan zen. Jauregiko patioan lehen aldiz 33 langileen izen-abizenak entzun ahal izan ziren, biolinaren doinupean. Zelaida Biurrun biolin joleak lehen akordeetan Errepublikako ereserkiaren doinua jo zuen. Bertan elkartu ziren Nafarroan fusilatutako pertsonen 170 senide inguru. Bertan ziren, baita ere, Uxue Barkos Nafarroako lehendakaria, Ana Ollo gobernuko eleduna, Maria Jose Beaumont Lehendakaritza kontseilaria, Joseba Asiron Iruñeko alkatea eta UPN, Geroa Bai, EH Bildu, Ahal Dugu, PSN eta Ezkerra parlamentu taldeetako ordezkaritza zabal bat.

Barkosek esan zuen omenaldia «gehiegi» luzatu dela denboran, «borondate politiko faltagatik». Haren esanetan, 36ko gerrako biktimekiko konpromiso argia du gobernuak. Funtsezkotzat jo du «iraganak eragindako amesgaiztoei aurre egitea, nahiz eta batzuek temati nahi ez izan». Ahanzturaren aurrean memoria aldarrikatu zuen: «Etorkizunaren kontzepzio berri bati lotuta egon behar du gertatutakoaren memoriak. Ez du zentzurik begirada atzera zuzentzeak, etorkizuna hobetzeko ez bada».

Aurretik, Ricardo Mulak bere aita Francisco Mula izan zuen gogoan. Izquierda Republicanako militantea zen: 1937an eraman zuten Oronoz Mugairitik, eta handik gutxira hil. «Oraindik haren arrastoen bila jarraitzen dut Lantzeko inguruetan. Sufritu dugunok izan ezik, inork ezin dezake imajinatu zer den hainbeste urtez sufritu ondoren gure ametsa eta helburua lortzea: omenaldi hau errealitate egitea». Gogoan izan zuen bere ama «ausarta, maitasunez hiru haur aurrera atera zituena». Nafarroa «gris eta beldurti hartatik» atera behar izan zuten ihesi, «ez baitzitzaien bizitza normal eta lasaia egiten uzten familia errepublikanoei».

Amaieran, jauregiaren aurrean, hildakoen omenezko plaka inauguratu zuten, eta senideek zein herritarrek krabelin gorriak eskaini zituzten. Horietako asko hunkituta zeuden. Atzotik, 33 pertsonaren izenak ikusi ahalko dira gobernuko atari nagusian.