Amaia Rojo / 2021-03-26 / 372 hitz
Maddi Etxeberria (1998) andoaindarrarekin izandako solasaldia dakarkizut hemen. Giza nutrizio eta dietetika ikasi eta hilabeteetara beganoa egin zen. Beganoegin blog eta Instagram kontuan nutrizio eta beganismoari buruzko dibulgazio lana eta errezetak partekatzen ditu. Berarekin kontu hauek eta gehiago sakontzeko aukera izan dugu.
Noiz utzi zenuen animali jatorrizko dieta alde batera?
Karrera irailean hasi banuen, abendurako beganoa nintzen. Egia esan, burrunba aurretik nuen eta behin karrerara iritsita ba, gehiago formatu eta gauzatu egin zen.
Nola formatu zinen?
Dokumentalak, artikuluak, Youtube, baina batez ere, eduki audiobisualetan aurkitu nituen erreferenteak. Izan ere, Euskal Herrian haragiak eta arrainak duten protagonismoa kontutan izanik, erreferenteak sareetan bilatzen dira.
Zein helbururekin ireki zenuen beganoegin kontua?
Inertziaz sortu nuen, pausua eman nuenean sare sozialetako kontuak jarraitzen hasi nintzen eta nik berdina egitea erabaki nuen. Gerora, helburu desberdinak jartzen joan naiz, eta konturatu naiz euskarazko falta hori ere bazegoela. Baina printzipioz, ez nuen helburu horrekin hasi.
Zaila da beganoekiko dauden aurreiritzien kontra etengabe ibiltzea? Are gehiago, zu nutrizio mundutik etorrita?
Egia esan suerte handia izan dut, oso prozesu naturala izan nuelako eta inguruan dudan jendeak errespetuz jokatzen duelako. Hala ere, egia da egun badudala karreran ez nuen diskurtso garatuagoa, baina ez dut hainbeste kritika jaso. Mexikon Erasmusen bizi nintzenean bai nabaritu nuen zailagoa zela ulertzea baina bestela, zorte handia izan dut.
Zergatik ez da jendea beganoa?
Kulturak indar handia du, beganoa zarela esaten duzunean askotan jasotzen duzu “jo, nik ezingo nuke” eta horrelakoak. Nola ezin duzula? Jartzea da baina posible da, kontua da nahi izan behar dela. Askotan esaten da hiltegiek kristalezko paretak izango balituzte denok izango ginatekeela begano baina jendeak ez du ikusten edo ez du ikusi nahi. Eta hori da errealitatea. Gainera, Euskal Herrian baserri mundutik datozen asko dago eta ohiturak ere sartzen dira hor.
Nik bizitzen dudan situazio bat kontatuko dizut. Sagardotegira noan bakoitzean jendeak gaizki hartzen du nire menua: “nola da posible sagardotegi batean dugun bertako txuletarekin zuk tofua hartzea”?
Kontua da jendeak benetan uste duela bere ondoko mendien larreko behi horien haragia jaten duela, eta guk ordea Indiako currya. Baina, ez da egia, jendeak ez du ondoko larreko okela jaten, Estatu Batuetako edo Britainia Handiko hiltegi handi horiek ezin dira ahaztu. Baina marketin oso ona egin dute eta ez gara kontziente, baina bertakoa, ez da hain bertakoa.
