Anjel Lertxundi / 2013-09-22 / 122 hitz

Irudimena edo imajinazioa. Gizakiok badugu nork bere ganbaran gure eskarmentutik abiatuz inoiz ikusi gabeko irudiak edo pentsatu gabeko ideiak sortzeko gaitasuna. Avilako Teresak etxeko zoroa deitzen zion. Irudimenik gabe, Altxerriko marrazkiak egin zituen gizaki hura ez zen honaino iritsiko. Ez, behintzat, iritsi den moduan, telefono mugikorra patrikan eta Zinemaldiko filmaren bat ikusteko sarrera eskuan. Pedante jarrita: zibilizazioa irudimenaren fruitua da.
Iragarri dutenez, zientzialari talde bat imajinazioaren barrunbeak deskubritzeko zorian omen dago, laster jakingo omen dugu nola funtzionatzen duen, nola lortzen den astoa eta konfitea bezalako bi kontu muturrekoak lotu eta astoaren konfiteak! asmatzea.

Beldur naiz imajinazioaren barrunbeak ezagutzeak ez ote digun jostailu maite bat puskatu zaion ume batena bezalako frustrazioa ekarriko; behin tripak ezagututakoan, etxeko zoroak ez ote duen xarma guztia galduko.