Hartz aro, Piriniotan

Andde Sainte-Marie / 2016-09-27 / 670 hitz

Azken hamarkadetan mendiaren erabilpena aldatu da. Lehen animale basatien eta artzainen eremua zena, orai eremu partekatua bilakatu da: artzainez gain, erresalbu natural, ibiltari edo elur estazioek beretua dute. Desagertuxea zen hartzaren berriz sartzeak kalapita asko piztu du. 

Jarraitu irakurtzen

Ezizenak eta ezti izenak

Beñat Hach Embarek / 2016-09-22 / 643 hitz

Ikasten nuen bitartean hiru urtez aritu nintzen lanean Ordiziako taberna batean. Zenbait jende ezagutu ote dudan, zenbait elkarrizketa mantendu, zenbait pena entzun. Gaztetxekoak, erretiratuak, langabetuak, trago azkar bat hartzera sartzen ziren kale garbitzaileak, idazleak, idazle ohiak, preso bat bisitatzera zihoazen senideak, edo bueltan zetozenak, etorkinak, eskaleak, familiak, koadrilak, bikoteak, bakartiak…

Jarraitu irakurtzen

Hau da Londres

Iñaki Lopez de Luzuriaga / 2016-09-21 / 503 hitz

Oporrak heldu eta beste hainbestek bezala hegazkina hartu dut eta, beste batzuetan bezala, Londresera berriz bueltan izan naiz. Brexitak brexit, artean ez dugu Visarik behar, aupa! Bada zerbait. Baina gauza sofistikatzen joan da aireportuan: argazkitxo bat customsen: “Begiratu horra”, argitxo bat, argazkia atera da, eta beste bat fitxarako (-tzarra behar du dagoeneko). Egun pare bat Londresen eman ditut hurrengo hegazkina hartu baino lehen eta, tartean, gogoko izaten dut Londreseko Soho eta West End ingurua bisitatzea. Hainbat liburu-denda garrantzitsuren erdigunea da Charing Cross Road eta, edozein irakurlerentzat, beti izaten da gustuko handik buelta bat ematea, ze nobedade aurkituko. Foyles liburu-dendatzarrera sartu naiz, jatetxea ere baduena (vegetarian!), Tottenham Court Roadetik eta Astoria eraitsi berritik bertan.

Jarraitu irakurtzen

Lehen mailako taldea, bigarren mailako herritarrak (edo, kamiseta gorria etxean utzi nuenekoa)

Santi Leone / 2016-06-22 / 856 hitz

Gillo Pontecorvoren Ogro –edo Operación Ogro, espainolez– filmeko pasarte batean, Madrilen Carrero Blancoren kontrako atentatua prestatzen ari den ETAkide batek, Eusebio Poncelak antzeztuak, ogia erostera joatean, Real Madridzalez betea doan autobus batekin egin du topo. Une batez, futbolzaleei begira gelditu da Poncela, amorru handiz, semaforoa berde paratuta autobusak alde egin duen artio. Filma ikusi nuenean, burura etorri zitzaidan “Aupa Athletic” egin behar ziela oihu, edo egin nahiko ziela oihu. Gero ulertu nuen ezetz: Poncelak gorpuzten zuen ETAkide ezkertiar iraultzailea ez zegoen haserre autobusekoak talde jakin bateko jarraitzaileak zirelako, haserre zegoen futbolzaleak zirelako: hau da, igandea Franco nola eraitsi konspiratzen eman beharrean, opio hura irensten pasatzen zuten, alienatuak, beren interes objektiboei bizkarra emanda.

Jarraitu irakurtzen

Euskarak mendez mende iraun du. Benetan?

Juan Inazio Hartsuaga / 2016-06-08 / 302 hitz

Egia da noski, hainbaten ahotan sarritan entzuten dugun esaldi hau. Gutun berau eta honen irakurleak lekuko, urrunago jo gabe. Halere ez da egia osoa. Beste hainbesteko egia litzateke esango bagenu euskara etengabe hiltzen aritu dela mendez mende eta duela hogei mende zuen lurraldearen zatitxo batean baino ez dela bizi gaur egun.

Jarraitu irakurtzen

Ba al dugu gustu propiorik?

Kattalin Antxia / 2016-06-03 / 830 hitz

Estetikagatiko egiten ditugun hautuek kolore, forma, ideia… gure gustu propioaren emaitza edo gizarte gorputzari dagozkionak al dira?

Agency izena hartzen du pertsonok ekiteko eta erabakiak hartzeko dugun kapazitateak. Preso egon edo aske, dena delakoa izanda gure egoera, beti existitzen omen da gure baitan agency delako gaitasun hau. Baina egia ote da hori?

Jarraitu irakurtzen