Eneko Compains / 2018-03-24 / 640 hitz
«Sutan kiskal daitezela!». Horixe da XXI. mendean betiereko espetxealdiaren alde egiten dutenek benetan esan nahi dutena, horretarako beste hitz batzuk erabiltzen badituzte ere. Babesten dutena hain da basakeria ezen eufemismo bat asmatu behar izan baitzuten «espetxealdi iraunkorra», eta adjektibo bat erantsi «ber-ikusgarria», jendartean leunago ageri zedin.
Ricardo Arregi Heredia / 2018-02-22 / 521 hitz
Svetlana Aleksievitxen Gerrak ez du emakume aurpegirik (Itzultzailea: Iker Sancho Insausti; Elkar, 2017) da irakurri dudan azken euskarazko liburua eta oraindik dabilkit ametsetan; irakurri ditudan azken liburuetatik ederrena, zalantzarik gabe. Esana dago. Badakit asko harrituko direla eder hitz arriskutsua erabili dudalako gerrari buruz eta gerraren izugarrikeriei buruz aritzen den liburua balioesteko: harrituei gogoratu beharko nieke, beharbada, edertasuna gauza polittekin soilik lotzen duen pentsamendu estetikoak gaindituta daramala mende batzuk, baina ez naiz orain teoria estetikoen basoetan sartuko.
Saioa Alkaiza / 2018-02-16 / 420 hitz
“Plastikozko” euskara horren hiztuna naiz. Solas “artifiziala” daukat. Nire mintzairak ez du sentimenduak adierazteko balio. Ez da naturala, ez da berezkoa, ez da betitik nire familian hitz egin izan dena. Ez dakit gure baserrian X eta Y nola esan izan diren, etxalderik gabeko sendi batekoa naizelako. EITBko fikziozko serie gutxi horiek ikusterakoan, hizkuntza ez zait arrotza egiten. Euskal literaturan irakurritako elkarrizketak ere ez. Komunikatiboa ez den euskara horren jabea naiz. Ez omen du besteen xarmarik, ez gertutasunik, ez kolorerik, ez ñabardurarik. Hiztegi lau bezain antzu baten erabiltzailea nauzue. Bai, aitortuko dut, euskara batua baino ez dakit. Horietako bat naiz ni.
Jon Barberena / 2017-12-15 / 382 hitz
Aspaldi honetan astoen bizkarrek guti sufrituko zuten zama garraiatuz. Astoa ez da garraiobide. Hala ere, hauek lotzeko erabiltzen zen burdinazko zintzilikari borobila, oraindik ere, zenbait ostatutako kanpoko paretan iltzatua ageri da. Lehen, astoa kanpoan gelditzen zen zintzilikarioan lotua eta nagusiak ostaturako bidea hartzen zuen. Baina egun, autoan datozen astoak ostatu zulorat sartu ohi dira eta alimaleko astakeriak botatzen dituzte. Ahoa zabaldu ahala, ingurukoak aho zabalik utziz.
Samara Velte / 2017-11-29 / 400 hitz
Bitxia da nola orokortzen diren metafora batzuk prentsan. Etorkinak uholdean etortzen dira, Margaret Thatcher burdinazkoa omen zen, eta iazko sanferminetan neska bat bortxatu zuten bost gizonak animalia saldoa dira zenbait erredaktoreren ustez. Lengoaia berbera errepikatzearen errepikatzeaz, iruditeria kolektiboan iltzatuta geratu da lotura: migrazioa natur hondamendi bat da; emakume boteretsua, makina beldurgarri modukoa; eta bortxatzaileak, animaliak. Izaki irrazionalak dira guztiak; ez gizatiarrak.
Irantzu Varela / 2017-11-05 / 746 hitz
Sorpresa. Jaun heterosexual bat, zuria, diruz josia eta boteretsua, bere posizioaz aprobetxatu da emakume batzuei sexu abusuak egiteko. Gehienak, gazteak, eta jaun horri atsegin eman behar ziotela konbentzituak, beren lanbidean aurrera egiteko.
Besarkada elkartea / 2017-09-09 / 685 hitz
Irailaren 10a, suizidioari aurrea hartzeko munduko eguna. Ez dugu data horrek ematen digun aukera galdu nahi, eta agerian utzi nahi dugu beren buruaz bertze egiten duten pertsonek sekulako hutsa uzten dutela, atsekabe eta min handia.